Πολυτεκνία - Γέροντας Παΐσιος

Ο μεγαλύτερος και καλύτερος πολύτεκνος είναι ο άνθρωπος που αναγεννήθηκε πνευματικά και βοηθάει για την πνευματική αναγέννηση των παιδιών όλου του κόσμου, για να εξασφαλίσουν τις ψυχές τους στον Παράδεισο.

Το αλφαβητάρι της αρετής: ΑΓΙΟΥ ΓΡΗΓΟΡΙΟΥ ΤΟΥ ΘΕΟΛΟΓΟΥ

Ά ρχιζε πάντα απ’ το Θεό και πάντα τελείωνε μαζί του

Β ίου το κέρδος είν’ αυτό: τη μέρα σου καλά να τελειώνεις

Γ νώριζε όλα τα καλά έργα των δικαίων

Δ εινόν το να πεινάει κανείς, μα φοβερότερος ο πλούτος ο παράνομος

Ε υεργετείς; Μάθε λοιπόν πως το Θεό μιμείσαι.

Ζ ήτα απ’ το Θεό να σου είναι σπλαχνικός, σαν όμως εύσπλαχνος είσαι και εσύ

Η σάρκα η ανθρώπινη να συγκρατείται πρέπει και να δαμάζεται γερά

Θ υμό χαλίνωνε, μη πέσεις έξω από τη λογική

Ί σια ψηλά το βλέμμα σου, στη γλώσσα να ‘χεις μέτρο

Κ λειδί στ’ αυτιά να βρίσκεται, το γέλιο σου να ‘ναι σεμνό

Λ υχνάρι να πορεύεται η λογική μπροστά από κάθε σου έργο

Μ η σου γλυστράει κάτω απ’ ότι φαίνεται, εκείνο που υπάρχει

Ν α ερευνάς τα πάντα με το νου, όμως να πράττεις όσα επιτρέπονται

Ξ ένος πως είσαι, μάθε το καλά. Γι’ αυτό τίμα τους ξένους

Ό ταν στη γαλήνη ταξιδεύεις, τότε να θυμάσαι τη φουρτούνα

Π άντα να δέχεσαι ευχάριστα, όσα από το Θεό προέρχονται

Ρ αβδί να σε χτυπά του δίκαιου καλύτερα, παρά ο κακός να σε τιμά

Σ τις θύρες των σοφών να πηγαινοέρχεσαι, μακρυά απ’ τις θύρες των πλουσίων

Τ ο μικρό, μικρό δεν είναι όταν σε κάτι μέγα οδηγεί

Ύ βριν χαλίνωνε, μακρυά απ’ την έπαρση μέγας σοφός να γίνεις

Φ υλάξου συ απ’ το πέσιμο, σαν όμως άλλος πέσει, μη γελάς

Χ άρισμα το να σε φθονούν, αίσχος και μέγα, να φθονείς εσύ

Ψ υχή που στο Θεό προσφέρεται, είναι η καλύτερη θυσία

Ω, ποιος θα τα φυλάξει όλα αυτά; Αυτός και θα σωθεί!

ΟΥΚ ΑΝ ΛΑΒΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΟΥ ΜΗ ΕΧΟΝΤΟΣ - ΛΟΥΚΙΑΝΟΣ

ΧΑΡΩΝ ΚΑΙ ΜΕΝΙΠΠΟΣ

ΧΑΡΩΝ

Πληρωσε τα ναυλα, καταραμενε.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Φωναξε, Χαρων, αν αυτο σου αρεσει.

ΧΑΡΩΝ

Πληρωσε σου λεω, που σε μεταφεραμε.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Δεν μπορεις να παρεις απο εναν που δεν εχει.

ΧΑΡΩΝ

Υπαρχει ανθρωπος χωρις τον οβολο του;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Αν υπαρχει και κανενας αλλος δεν ξερω, Εγω παντως δεν εχω.

ΧΑΡΩΝ

Μα τον Πλουτωνα, θα σε πνιξω, τιποτενιε, αν δεν πληρωσεις.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Κι εγω θα σε χτυπησω με το ξυλο και θα σου λυωσω το κρανιο.

ΧΑΡΩΝ

Εκανες δωρεαν λοιπον τοσο ταξιδι;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Να πληρωσει ο Ερμης για εμενα. Αυτος με παρεδωσε σ` εσενα.

ΕΡΜΗΣ

Μα το Δια, ειμαι για κλαματα, εαν προκειται και να πληρωνω για τους νεκρους.

ΧΑΡΩΝ

Δε θα σε αφησω.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Τοτε τραβηξε το πλοιο στη στερια και καρτερει. Μα πως μπορεις να παρεις κατι που δεν εχω;

ΧΑΡΩΝ

Κι εσυ δεν ηξερες οτι επρεπε να ταξιδεψεις;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Το `ξερα, αλλα δεν ειχα, Και λοιπον; Επρεπε γι `αυτο να μην πεθανω;

ΧΑΡΩΝ

Και λοιπον εσυ μονο θα καυχιεσαι οτι εχεις κανει το ταξιδι δωρεαν;

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Οχι δωρεαν, φιλτατε. Γιατι και νερα εβγαλα απο τη βαρκα και κουπι τραβηξα και ειμαι ο μονος απο τους επιβατες που δεν εκλαιγα.

ΧΑΡΩΝ

Αυτα δεν ειναι τιποτε για το λεμβουχο. Πρεπει να πληρωσεις τον οβολο. Δεν γινεται διαφορετικα.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Λοιπον πηγαινε με παλι πισω στη ζωη.

ΧΑΡΩΝ

Εξυπνος εισαι, για να εισπραξω και χτυπηματα απο τον Αιακο.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Αφησε με λοιπον ησυχο.

ΧΑΡΩΝ

Δειξε μου τι εχεις στο σακκουλι.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Λουπινα, αν θελεις, και το δειπνο της Εκατης.

ΧΑΡΩΝ

Ερμη, απο που μας εφερες αυτον το σκυλο; Και τι δεν ελεγε στο ταξιδι γελουσε σε βαρος των επιβατων, κοροιδευε και μονο αυτος τραγουδουσε, ενω εκεινοι εσκουζαν.

ΕΡΜΗΣ

Αγνοεις, Χαρων, ποιον ανθρωπο μετεφερες; Εναν ανθρωπο αληθινα ελευθερο, που δεν τον νοιαζει τιποτε. Αυτος ειναι ο Μενιππος.

ΧΑΡΩΝ

Αν σε πιασω αλλη φορα.

ΜΕΝΙΠΠΟΣ

Αν με πιασεις, αγαπητε. Δευτερη φορα ομως δε γινεται να με πιασεις.